Αναρωτιέμαι, μπορεί μια σκέψη να είναι κενή; 

 

Συνήθως όταν σκέφτεσαι υπάρχει ένα περιεχόμενο, ένας άξoνας, ένα θέμα προβληματισμού, κάτι να χεις να πορεύεσαι σπάζοντας το κεφάλι σου ρε παιδί μου...

 

Η σκέψη βέβαια, αγαπάει τις βραδινές επισκέψεις, τέτοιες ώρες, μετά τις 12, που ότι έχεις αποφασίσει και ετοιμάζεσαι για να κόψεις τούφες. 

 

Κάτι απασχολεί το λογισμό σου, κάτι δε σε αφήνει να κλείσεις μάτι, τριβελίζει το μυαλό σου μη μπορώντας να προσδιορίσεις τι σκέφτεσαι, πως προέκυψε, γιατί και ποιό ήταν το ερέθισμα...

 

Και ξαναρωτώ λοιπόν, για πες μου, αυτή είναι κενή σκέψη ή όχι; Αν όχι τί ακριβώς απροσδιόριστο βασανιστήριο αϋπνίας είναι τούτο; 

 

Πολύ φοβάμαι ότι τώρα όσο σου γράφω και γλαρώνω ότι με το που τσουλίσω δυό βήματα παρακάτω με την κουνιστή μου καρεκλίτσα και πέσω νεκρή πάνω στο κρεβάτι μου μετά από αυτή την δύσκολη μέρα το δευτερόλεπτο που θα ακουμπήσω  τις υπέροχες μπουκλωτές μου μπούκλες στο μαξιλάρι, το μάτι θα γαριδιάσει και οι (α)σκέψεις θα με κυριεύσουν.....

 

Αλήθεια εσύ τί κάνεις σε τέτοιες περιπτώσεις; εγώ πάντως καταλήγω να σκέφτομαι την κάθε πιο άκυρη μαλακία που μπορεί να ανασύρει το μισοκοιμισμένο μου μυαλό μόνο και μόνο για να του βάλω τις φωνές «ΦΤΑΝΕΙ ΠΙΑ ΣΚΑΣΕ, ΜΗ ΣΚΕΦΤΕΣΑΙ ΑΛΛΟ, ΕΛΕΟΣ ΛΥΠΗΣΟΥ ΜΕ» 

 

Απάντηση ακόμα δεν έχω πάρει, αν τελικά αυτό είναι σκέψη ή κενή σκέψη (άσκεψη, αλλιώς)...

Μήπως τελικά αυτό που δε ξέρεις τίποτα και δε καταλαβαίνεις τίποτα είναι πιο γεμάτο και ουσιώδες ως διαδικασία από την all time classic σκέψη;

 

Τέλοσπαντων, δε νομίζω πως θα πάρω απάντηση ποτέ για το δικό μου «κινέζικο» νοητικό βασανιστήριο... Ένα σου λέω πάντως, αν το πάθω και σήμερα θα σκίσω τα πτυχία σου και θα τους βάλω φωτιά κάνοντας επίκληση στον Μορφέα. 

 

Πάω, τον νιώθω έρχεται! καλό τούφing και καλές ασκεψιές.

 

ΥΓ. εκτός από κενές σκέψεις έχουμε και κενά κείμενα, ελλείψει καλης έμπνευσης, άντε να δούμε τι θα γίνει με αυτό..